XYLOCHARTIA

XYLOCHARTIA

Graece Ξυλοχάρτια, apud Eustathium τὸν παρεκβολίτην ad Od. φ. quasi ligneae chartae, appellantur Graecis recentioribus, chartae e papyro, ad differentiam chartarum, ex linteis concerptis et contusis parari solitarum, quarum iam tum fuisse apud Graecos usus videtur, quum abolitus esset chartarum e papyro texendarum modus. Papyrum autem ξύλον, lignum, vocabant. Cassiodorus de papyro, Siergit Nilotica silva, nescio quâ vacuitate plena, plenitudine vacua, bibula teneritudo, spongeum lignum. Vide Salmas. Not. ad Vopisc. in Firmo. c. 3. Apud eundem. ξυλογραφίαν Graecis inferioris aevi appellari laquearia picta et caelata, legimus Exercitat. Plin. ad Solin. p. 1219. ubi ad verba Constantini de Imperio, agentis de Templorum genere, quod Δρομικὸν dixêre, ἐκ ξυλογραφίας ἀρχαίας, Ita, ait, appellavit sive planum tectum habuerit, sive cameram, sed ex contignatione factam et laqueatam.